یک گردباد سیاسی خشمگین در همه مناطق جهان در حال وقوع است که تنها با انتخاب های منطقی و خوب توسط رهبران سیاسی تثبیت می شود.  در شرق و اقیانوس آرام، تنش‌ها در حال افزایش است و اتحادها مانند تپه‌های شنی در حال تغییر هستند، اگر به مسائل پیچیده‌ای که شامل روسیه، اوکراین، چین، ایالات متحده آمریکا، اتحاد QUAD، ژاپن، جزایر سلیمان و فیلیپین می‌شود دقت کنیم، چشم انداز سیاسی به همان اندازه که بی ثبات است، پیچیده است.

در غرب، لیبرال دموکراسی با مسائل توازن قوا دست و پنجه نرم می کنند. مبارزه بین آزادی های فردی و امنیت در حال تبدیل شدن به بازی شطرنج حرکات استراتژیک است. غرب و ایالات متحده، در حال مبارزه با نابرابری های اقتصادی است که در آن شکاف بین داشته ها و نداشته ها در حال افزایش است.

در جنوب، جایی که ملت‌ها از نظر فرهنگ و منابع غنی هستند، طاعون فساد به اندازه­ای حاکم است که درگیری‌های درون‌دولتی در جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، جمهوری آفریقای مرکزی و مالی و غیره پایانی ندارد. همه این سناریوها جرقه‌­ی مناقشه‌های ژئوپلیتیکی را برمی‌انگیزد و نشان می‌دهد که تحولات سیاسی جهانی اکنون یک تابلوی پیچیده است که با رشته‌های قدرت، دیپلماسی و درگیری بافته شده است.

در چنین مواقعی، بسیاری از کشورهای دیگر، آفریقا را به‌عنوان یکی از ویژگی‌های اصلی فرصت‌های تجاری، سرمایه‌گذاری و تجارت در بخش بزرگی از قرن بیست و یکم می‌دانند. برای تقویت موقعیت جهانی و اعتماد اقتصادی یک کشور، قدرت های جهانی و منطقه ای اکنون به سمت آفریقا می چرخند.

ایران متحد آفریقاست

چنین محوری از طریق اجلاس‌های مختلفی که توسط چین، روسیه، ترکیه، ژاپن، هند، ایالات متحده آمریکا و همچنین اتحادیه اروپا برگزار شده‌اند، برای داشتن تجارت استراتژیک با آفریقا صورت گرفته است. حتی استونی کوچک، یک کشور اروپایی با جمعیتی در حدود 1.4 میلیون نفر، در فکر برگزاری اجلاس استونی و آفریقا است!

اخیراً، در حالی که سایر کشورها به سمت آفریقا حرکت می‌کنند، این نکته کلیدی و مهم است که این قاره ایران را متحد بزرگ‌تری می‌داند که تحقیقات و نوآوری علمی آن کلید تقویت توسعه اقتصادی و مشارکت‌های استراتژیک است. در حالی که چین در آفریقا از طریق طرح کمربند و جاده (BRI) مورد اقبال قرار گرفته است، جایگاه ایران در آفریقا نیز کلیدی است. در سال 2013، محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق ایران، از سه کشور غرب آفریقا، بنین، غنا و نیجریه بازدید کرد. ده سال بعد، ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران، توجه کشورش را با بازدید از کنیا، اوگاندا و زیمبابوه به شرق و جنوب آفریقا معطوف کرد که اولین سفر یک رهبر ایرانی به آفریقا در بیش از یک دهه گذشته بود.

چنین سفرهایی نکات برجسته ای بر اهمیت تنوع بخشیدن به منافع اقتصادی و روابط سیاسی است و همچنین بخش وسیع تری از استراتژی ژئوپلیتیکی علیه غرب را تشکیل می دهد که به دنبال مهار و منزوی کردن بیشتر ایران به عنوان یک رقیب است.

برای ایران، کنیا یک بازار بالقوه برای داروسازی و پتروشیمی ایران است. همچنین، ایران یک شریک امنیتی استراتژیک است که در مبارزه با فعالیت های تروریستی تخصص زیادی دارد و در آن بُعد توانمند است. برای زیمبابوه، ایران یک متحد کلیدی برای تقویت هماهنگی سیاسی در سازمان‌های بین‌المللی مانند جنبش عدم تعهد (NAM)، به اشتراک گذاشتن پیشرفت‌های علمی و فناوری و یافتن بازارهای جدید است.

تحولات جذاب

چین، ایران و روسیه، سه قدرت و تمدن بزرگ، قبلاً در اتحادی بی‌سابقه با یکدیگر متحد شده‌اند و چشم‌انداز سیاست جهانی را تغییر داده‌اند. تغییر شکل چشم‌انداز سیاسی جهانی همان چیزی است که آفریقا آرزویش را داشته است.

از سوی دیگر، رهبران آفریقایی به سمت این سه کشور پیش می روند تا مشارکت های استراتژیک را با هدف ارتقای منافع متقابل و گسترش حوزه های نفوذ ایجاد کنند. در زیر پرچم بریکس، ائتلاف سه گانه در حال حاضر همکاری نظامی همراه با تمرینات مشترک را تقویت می کند که ترکیبی از قدرت آتش و قابلیت های دفاعی آنها را به نمایش می گذارد.

از نظر اقتصادی، علیرغم تحریم‌ها، چین، ایران و روسیه در حال تقویت رشد یکدیگر هستند و از منابع و بازارهای گسترده خود برای ایجاد یک بلوک اقتصادی قدرتمند در قالب بریکس استفاده می‌کنند. آنها با هم مرزهای نوآوری را جابجا کرده اند، پیشرفت هایی را در فناوری، اکتشافات فضایی و تحقیقات علمی به ارمغان آورده اند. از آنجایی که بیشتر کشورهای آفریقایی پیش بینی می کنند به چین، ایران و روسیه تحت بلوک بریکس بپیوندند، جهان غرب با کنجکاوی و دلهره زیادی به نظاره می نشیند و پیش بینی می کند که چگونه بریکس و آفریقا که دارای موقعیت استراتژیک است، سیاست جهانی را تغییر می دهد و پویایی قدرت موجود را به چالش می کشد.

ایران در طول سالیان متمادی حضور راهبردی در قاره آفریقا داشته است. ایران همیشه با آفریقا روابط تاریخی داشته است. در جهانی که اتحادهای بسیاری تشکل شده است، آفریقا و ایران، در شرایط تغییر الگوهای جهانی، باید به دنبال راه هایی برای ادامه روابط استراتژیک سیاسی و اقتصادی باشند تا از خود در برابر زورگویان دفاع کنند.

https://www.herald.co.zw/key-for-africa-to-embrace-iran-too/